Байланыстың басталуы.
Балалардың бірінші кездесуде өзін басқаша ұстай алатынын білу маңызды, кейде айналасындағылар үшін мүлдем күтпеген жағдай орын алады. Көңіл –күйі тұрақты балалар ересектермен кездесуге дайын болады. Ал көңіл –күйі тұрақты емес "қысылған" балалар қорқып, ересек адамның қолын жібермейді.
Алғашқы байланыс үшін үміткерлер мен баланың бір бөлмеде болуы жеткілікті. Бала кез-келген нәрсені жасай алады және бейтаныс ересектерді байқамайтындай әрекет ете алады: ол үйреніп қалған тәрбиешісіне жақындауы мүмкін, қабырғаға бұрылуы немесе тіпті жылауы мүмкін. Бұл қалыпты және табиғи жағдай. Егер бала ересектерге назар аудара бастаса, онда сіз ойыншықпен, қимылмен және күлімсіреп ойнай бастауыңыз керек. Егер ересектер бірдеңе істеп жатса және бала жай ғана қасында отырса және бақылап отырса, онда бұл өте жақсы байланыс!
Ауызша байланыс туралы.
Тіпті ең батыл бала да бірінші кездесу кезінде ұялшақ болуы мүмкін және өте қарапайым сұраққа да жауап бермеуі мүмкін. Ол бұрылып, бетін жасыруы немесе мүлдем жауап бермеуі мүмкін. Егер бала қорықпаса, бірақ сұрақтарға жауап бермесе, онда онымен "сөйлесуге"тырысудың қажеті жоқ. Сіз ойыншықтармен ойнауды жалғастыра аласыз. Мысалы, текшелермен "міне, текшені осында қоямыз", "біз осылай жасаймыз" деп жауап күтпестен ақырын сөйлей беруі керек.
Дене байланысы туралы.
Егер бала ересектерге сабырлы түрде жауап берсе, онда сіз ойыншықты беру арқылы оның қолына немесе иығына жеңіл қол тигізуге тырысуға болады. Егер бала қолын алып, артына жасырса немесе кетіп қалса, бұл үлкен мәселе емес. Барлық адамдар жанасуға әр түрлі жауап береді. Сондықтан сіз жай ғана жағдайды ұстануыңыз керек. Егер бала денесіне қол тигізгенге қарсылық танытса онда қарым-қатынастың бұл түрі ертерек болуы мүмкін және ол ересектерге үйренуі керек. Қорытындылай келе, алғашқы танысу сәтінде бала сізге "қарайды" деп айта аламыз. Оған үйрену және байланыстыру үшін уақыт қажет. Баламен алғашқы танысу – бұл болашақ ата-аналардан барынша дұрыстық пен даналықты талап ететін өте жауапты іс-шара екенін ұмытпаңыз.